भाग 61आणि म्हणाल्या...."जावई बापू.... क्षमा करा मला.... आम्ही जुन्या पिढीतील लोकांप्रमाणेच... उच्च-नीच धरून बसलो.... बदलत्या काळाबरोबर माणसानेही बदलायचे असते... ...
भाग 60तिला आता... रडूच कोसळले.... लीलासुद्धा रडू लागल्या...तसे मायराने त्यांच्या मांडीवर आपले डोके ठेवले आणि रडू लागली.....हे दृश्य दाराजवळ ...
भाग 59उशीर झाला तरी दोघेही आज तसेच झोपलेले होते...मोहितही लवकर उठून रनिंगला जायचा तोही गेला नव्हता...थकलेले शरीर दोघांचे....ते....तसेच... पुन्हा... ...
भाग 58आपल्यासाठी ती स्वतःच्या इच्छा आकांक्षा... संयमात ठेवते..सहवासाची आस तिलाही असते त्याला माहीत होते.... दोघांच्याही भविष्यासाठी संयम ठेवणे आवश्यक ...
भाग 57सर्व परिस्थिती राम सुद्धा पाहत होता... त्याला हळहळ वाटायची लीला यांच्याकडे पाहून.... एकप्रकारे तो त्यांचा मानसपुत्रंच होता पण ...
भाग 56आता अंधार पडायला आला होता... दोघीही तेथून निघाल्या.... घरी आल्या.... आता अंधार गडद होऊ लागला... आल्या आल्या दोघीही ...
भाग 55तेवढ्यात पुन्हा आवाज आला...."प्लीज बसा... चेअरवर... दोन मिनिटे... मी येत आहे."आताही आवाज येत होते पण दिसत नव्हते कूणी..दोघी ...
भाग 54ती सर्व सुखाची आहुती देऊन त्याच्यासोबत आली होती.आज ती त्याची... खऱ्या अर्थाने धर्मपत्नी झाली होती...विचारांनी ती सद्गद होत ...
भाग 53कारण फिरताना तसाही मायराच्या पायातल्या चप्पलचा पट्टा तुटलेला आज...... त्यामुळे तिने ती तिकडेच डस्टबिनमध्ये टाकून दिलेली... तशीही ती ...
भाग 52सावित्रीबाई....."ऑनलाइन बोलवलं ना तर एक तासात येते इथं...जास्त वेळ लागत नाही.. मी स्वयंपाक करायला जाते ना त्यांच्या घरचे ...