આ વાર્તા જીવનમાં દુઃખ અને સંઘર્ષને દર્શાવે છે. લેખક કહે છે કે દુઃખનો દાયરો અનંત છે અને વ્યથા અને આંસુઓ જીવનભર રહે છે. દરેક વ્યક્તિને જીવનમાં કશું મેળવવાની ઈચ્છા હોય છે, પરંતુ બધાને બધું મેળવવું શક્ય નથી. આથી, દરેકને સાથી અને સહારો જોઈએ છે. લેખક કહે છે કે ભલે સુખ હોય કે દુઃખ, માણસ ક્યારેક એકલાપણું અનુભવવા લાગ્યો છે. ભૂતકાળમાં લોકો એકબીજાને સહારો આપતા હતા, પરંતુ હવે સમય બદલાઈ ગયો છે, અને લોકો વધુ સ્વકેન્દ્રી બની ગયા છે. લેખકને લાગે છે કે માનવ જીવનમાં 'હૂંફ' અને 'સાથ' મહત્વના છે, પરંતુ આજના સમયમાં માનસિક ગરીબી વધતી જઈ રહી છે. આત્મહત્યા વધતી જતી સમસ્યા છે અને તેનું મુખ્ય કારણ એકબીજાની હૂંફનો અભાવ છે. લેખક આને સાબિત કરવા માટે કહે છે કે આજે લોકો ટેક્નોલોજી થી જોડાય છે, પરંતુ પોતાના સંબંધો સાથે હૃદયથી જોડાયેલા નથી. અંતે, તેઓ આ વાતને ઉલ્લેખ કરે છે કે સમાજમાં ભેદભાવ વધતું જાય છે, જે માનવતા માટે હાનિકારક છે.
હૂંફ નું પરિણામ
Vora Anandbabu દ્વારા ગુજરાતી મેગેઝિન
વર્ણન
કૈક જીવન માં દુઃખ નો દાયરો અનંત હોય છે, વ્યથા ને આંસુઓ જીવનપર્યંત હોય છે, છું અને રહીશ સદાય આપની સાથે,કોઈની સાંત્વના ના આ શબ્દો થકી,એમના દેહ જીવંત હોય છે...વોરા આનંદબાબુ.. અશાંત ....થસાથ,ટેકો, હૂંફ,સથવારો આ બધાય શબ્દો સાંભળતા જ માણસ એક નિરાંત અનુભવે છે,જીવન માં દરેક ને કૈક ને કૈક પામવું છે,કોઈ ને પદ, કોઈ ને પ્રતિષ્ઠા ,કોઈ ને પૈસો,કોઈ ને જ્ઞાન,કોઈ ને મોક્ષ...પણ બધાને બધું ય મળતું નથી અને મળે છે એ ટકી રહેતું પણ નથી.આથી આ જીવનમાં દરેક ને કોઈ ને કોઈ સાથી,હમસફર,દોસ્ત, સંબંધી , campanian ની જરૂર રહે છે.ખુશી હોય કે ગમ, સુખ હોય કે દુઃખ બંને પરિસ્થિતિ માં
