આ વાર્તામાં લેખક કુદરત અને માનવજાતની પ્રકૃતિની તુલના કરે છે. તેમણે એક પ્રસંગનો ઉલ્લેખ કર્યો છે જ્યાં તેઓએ એક કુતરાના બચ્ચાને આલિશાન ગાડીમાં આનંદથી બેસતા જોયું, પરંતુ બીજી તરફ એક સ્ત્રી પોતાની સંભાળણીમાં બાળકને લઈ જતા જોઈ હતી, જે તેમને દુખી કરતું હતું. લેખક માને છે કે બાળકને માતા-પિતા દ્વારા જાળવણી કરવી જોઈએ, પરંતુ ઘણા લોકો પોતાના બાળકોને આયા પર છોડી દે છે, જે માનવતાના અભાવને દર્શાવે છે. લેખક પુછે છે કે શું આ પ્રકારનો પ્રેમ સાચો છે, જ્યારે લોકોPets માટે વધારે ચિંતા કરે છે અને પોતાના બાળકોને અવગણતા હોય છે. તેઓ કહે છે કે પ્રાણીઓ પ્રત્યેનો પ્રેમ એક સ્ટેટસ સિમ્બલ બની ગયો છે. તેમણે ગામડામાં પ્રાણીઓની પ્રત્યેના પ્રેમ અને લાગણીની વાત કરી છે, જ્યાં લોકો પોતાના જીવનમાં પ્રાણીઓને મહત્વ આપતા હતા. અંતે, લેખક કહે છે કે તેઓ Pets રાખવામાં વિરોધી નથી, પરંતુ પોતાના બાળકોના પ્રત્યે યોગ્ય પ્રેમ અને ધ્યાન આપવાનું મહત્વ દર્શાવે છે. આ જીવનશૈલીને બદલે, સાચા સંબંધો અને ભાવનાઓનું નિર્માણ કરવું જરૂરી છે.
આ સ્ટેટસ છે કે માણસાઈ ?
Bhavik Bid દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ
વર્ણન
કુદરત ની પ્રકુતી ને સમજવી સરળ લાગે છે, પરંતુ આ કાળામાથા ના માનવીની પ્રક્રુતી ને સમજવી અઘરીલાગે છે. ઉપરની પંક્તિ એટલામાટે કવછું કે આજે એક ઘટના જોય ને ખરેખર તેના વીષેના વિચારો અટકતા નથી એટલે શબ્દ રૂપે કહુ છુ. આજે હું ને મારા મીત્ર ચાલી ને જતાહતા ત્યારે એક દ્રશ્ય જોયું. એક આલીશાન ગાડીમાં એક કુતરાનું બચ્ચુ બેસીને બહારના નજારા ને જોતું ખુબજ આનંદ થી બેસીને પસાર થયું. ખરેખર નજારો જોય મન નાચી ઉઠ્યું. એ puppy ને જોતા જોતા અમે થોડા આગળ વધ્યા ત્યાં રસતા પર બીજી ઘટના જોવામળી. એક સ્ત્રી નાના બાળકને લઈને ચાલી જતી હતી, તે બાળકની માતા નહીં પણ બાળકને
