બાપજી ભગત એક ધનવાન વ્યક્તિ હતો જે ગામમાં શંકર ભગવાનનો મહાન ભક્ત માનવામાં આવતો. ગામમાં તે એકમાત્ર સુખી અને સમૃદ્ધ વ્યક્તિ હતો, જ્યારે બાકીના લોકો ગરીબીમાં જીવી રહ્યા હતા. બાપજીનો મહેલ ગામમાં ચાંદની રાતની જેમ પ્રકાશિત હતો. બાપજીનો ધંધો વ્યાજ અને દારૂ વેચવાનો હતો, જેના કારણે ગામના લોકોનું શોષણ કરવામાં આવતું. તેમ છતાં, તે દરરોજ ભગવાન શિવના મંદિરે જઈને દાન-દક્ષિણા આપતો હતો અને પોતાના જન્મદિવસે આખા ગામને ભોજન કરાવતો. જ્યારે બાપજીનો જન્મદિવસ આવ્યો, ત્યારે તે મંદિર તરફ જતો હતો. રસ્તામાં એક ભિખારી મળી આવ્યો, જે ભિક્ષા માંગતો હતો. બાપજીને તેની વાત સાંભળીને ગુસ્સો આવ્યો અને તેણે ભિખારીને ઠોકર મારી. સેવકને રસ્તામાં ભગવાન શિવનો ફોટો મળ્યો, જેને તે સાફ કરવા માગતો હતો, પરંતુ બાપજીએ કહ્યું કે તે રસ્તામાં પડેલા ભગવાનને માનતો નથી અને ફોટો ત્યાં જ રાખવા કહ્યું. જ્યારે બાપજી આગળ વધ્યો, ત્યારે એક સ્ત્રી પોતાના બાળક સાથે રસ્તા પર બેઠી હતી, જે જોરથી રડતો હતો. આ ઘટના બાપજીની રીતે ભગવાનને પ્રાર્થના કરવાની સમસ્યાને દર્શાવે છે.

Jignesh Ribadiya દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Jignesh Ribadiya

Category વાર્તા