ભારત એક વૈવિધ્યસભર દેશ છે, જ્યાં જુદી જુદી પ્રાદેશિકતા, ભાષા, ધર્મ અને જાતિઓ છે. પરંતુ, એક સામાન્ય લક્ષણ જે દરેક રાજ્યમાં જોવા મળે છે તે છે જાડાપણું, જેને મેદસ્વીતા કહેવામાં આવે છે. આ દેશના દરેક ખૂણામાં, જેમ કે ગુજરાતના અમદાવાદમાં અથવા બંગાળના આસનસોલમાં, ફાંદવાળા મેદસ્વીઓ જોવા મળે છે, જેની ઓળખ તેમના આકાર પરથી થાય છે. મેદસ્વીતાને ભારતીય સમાજમાં હાસ્ય અને વ્યંગનો વિષય માનવામાં આવે છે. લોકો મેદસ્વી લોકોને તોડી શકે છે, અને કેટલીકવાર લગ્ન પ્રસંગોમાં પણ તેમને ન આવવાનો સૂચન મળે છે. ટ્રેન અને બસમાં જ્યારે મેદસ્વી લોકો બેસે છે, ત્યારે લોકો તેમને દૂર જવા માટે કહેતા હોય છે, જ્યારે દુબળા લોકો માટે આવું નથી કહેવામાં આવતું. જર્મનીમાં, ફાંદ ધરાવતો વ્યક્તિ ગર્વથી તે અંગે વાત કરે છે, પરંતુ ભારતમાં, મેદસ્વીતાને આળસ અને વધુ ખાવાની ટેવથી જોડવામાં આવે છે, જેના કારણે તેનું ગૌરવ ઓછું થાય છે. નરેન્દ્રભાઈ મોદીએ એક વખત જણાવ્યું હતું કે તેઓ ખાતા નથી અને ખાવા દેતા નથી, જે પણ આ સંજ્ઞાનો એક ઉદાહરણ છે.整体而言, આ લેખમાં મેદસ્વીતાના સમાજમાં સ્થાન અને તેની પરિસ્થિતિ અંગે ચર્ચા કરવામાં આવી છે.
મેદસ્વીતાપર્વ
Krunal Rajput દ્વારા ગુજરાતી હાસ્ય કથાઓ
વર્ણન
મેદસ્વી હોવું એ કાઈ ગુનો નથી. મેદસ્વી લોકો તો સમાજની સમૃદ્ધિ નું ઘરેણું છે. આજ સુધીમાં મેદસ્વીઓની અસ્મિતાનો શંખનાદ કરનાર પ્રથમ લેખ.
