കൂട്ട്

  • 192

അല്ലാഹു അക്ബർ. അജ്മൽ നിസ്കാരത്തിലായിരുന്നു... പതിവുപോലെ നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് അവൻ രണ്ട് കൈകളും മുകളിലേക്ക് നീട്ടി പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകി... എന്നാൽ എന്തുകൊണ്ടോ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്തോ ഒരു സങ്കടം ഉള്ളിൽ കിടന്ന് പിടയുന്നതുപോലെ. അവൻ പ്രാർത്ഥന തുടങ്ങി, എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു... ഒടുവിൽ അവൻ തന്റെ രണ്ട് കൈകളാലും മുഖത്തോട് ചേർത്ത് വെച്ച് നെഞ്ച് പിടഞ്ഞ് അവൻ പറഞ്ഞു... "റബ്ബേ.. ഇതെന്ത് ഒറ്റപ്പെടലാണ്... എനിക്കാരുമില്ലല്ലോ റബ്ബേ... എന്താണ് ഇങ്ങനെ എന്റെ ഈ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ തനിച്ചായ പോലെ തോന്നുന്നു റബ്ബേ... എല്ലാവരിലേക്കും വന്നവനാണ് ഞാൻ, എന്നിട്ടും എന്റെ കൂടെ ആരുമില്ലല്ലോ... ഒരു കൂട്ടുമില്ലല്ലോ.." ഇടനെഞ്ച് പൊട്ടി അവൻ കരയുകയാണ്. മുഖം മുഴുവനായി മറച്ച അവന്റെ കൈകളിലൂടെ കണ്ണുനീർ നിസ്കാരപ്പായയിൽ വന്ന് വീണു... മനസ്സിൽ പിടിച്ചുവെച്ച എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും വിഷമങ്ങളും അവന്റെ സൃഷ്ടാവിന്റെ മുമ്പിൽ ഇരുന്ന് മനം പൊട്ടി പറയുകയായിരുന്നു. അവർ പോയതിന് കുറച്ച് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവനൊരു ആക്സിഡന്റ് പറ്റുന്നത്.