Featured Books
വിഭാഗങ്ങൾ
പങ്കിട്ടു

അഗ്നി വലയം - 3

" ഏയ്‌ ഇല്ല... ഞാൻ എന്തായാലും ഇന്ന് തന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാം... Within one week We'll fly to Banglore... "

അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അവളിൽ നിറഞ്ഞത് പ്രതീക്ഷകൾ ആയിരുന്നു.

ദേവു അവൻ വരാനായി കാത്ത് ഇരുന്നു. അവന്റെ ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദം തന്റെ ചെവിയിൽ പതിഞ്ഞതും അവൾ പുറത്തേക്ക് ഓടി. ഗേറ്റ് കടന്ന് വരുന്ന അവനെ കണ്ട് അവളിലേ പ്രണയിനി ഉണർന്നു. തന്റെ ബുള്ളറ്റ് ഒരിടത്ത് നിർത്തി, മടക്കി ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ട് താഴേക്ക് ആക്കി ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ അവൾക്ക് അരുകിലേക്ക് നടന്ന് വന്നു.

" ഹേയ് ഈർക്കിലി... എന്നെ കാത്ത് ഇരിക്കുവായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു... "

അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവൻ പറഞ്ഞു. അവളുടെ ശരീരം ആകെ തളരുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. അവന്റെ സ്പർശനം തളർത്തുന്ന തന്റെ പെൺ മനസ്സിനെ അവൾ ആദ്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

" മ്മ്... അകത്തേക്ക് വാ ഏട്ടാ... ഞാൻ അവരെ വിളിക്കാം... "

അവൾ അവനെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് നടന്നു.

" ആഹ് ആരാ ഇത്... അഥർവ്വ് മോനോ... എന്താടാ ഈ വഴി ഒക്കെ... "

ദേവൂന്റെ അച്ഛൻ ആയിരുന്നു അത്.

" അച്ഛാ... എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്... അമ്മ എവിടാ... "

അവൻ ചുറ്റും നോക്കി പറഞ്ഞു.

" നിക്ക് ഏട്ടാ ഞാൻ വിളിക്കാം... "

അവൾ അകത്തേക്ക് കയറാൻ ഒരുങ്ങിയതും അമ്മ പുറത്തേക്ക് വന്നത് ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.

" ആഹ് മോനേ... ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട്... എന്താണ് കാര്യം... "

അവർ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

" ദേവയുടെ ജോലി കാര്യം പറയാൻ വന്നതാണ്... അവൾ ഒത്തിരി കമ്പനികളിൽ ഇന്റർവ്യൂന് പോയി എന്ന് അറിഞ്ഞു... "

" ഹ്മ്... പോയിട്ടും പ്രയോജനം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല മോനേ... ഞങ്ങളുടെ ക്യാഷ് പോയത് മിച്ചം... "

അവൻ പറയുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ കയറി അമ്മ പറഞ്ഞു.

" ഭവാനി... അവൻ പറയട്ടെ... നീ ഇടയിൽ കയറാതെ... നീ പറയെടാ കാര്യം... "

അച്ഛൻ അവരെ വിലക്കി. അവനോട് തുടർന്ന് പറയാൻ പറഞ്ഞു.

" ആൾക്ക് നല്ലൊരു ഭാവി ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്... എന്റെ കമ്പനിയിൽ കുറച്ച് വാക്കൻസി ഒക്കെ വന്ന് കിടപ്പുണ്ട്... അതുകൊണ്ട് അവളെ അങ്ങോട്ടേക്ക് കൊണ്ട് പോയാലോ എന്ന് ആലോചിക്കുവാണ്... മാസം ഒരു ലക്ഷം വരെ ശമ്പളം ഉണ്ടാവും... "

അവൻ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു വന്നു.

" ഏഹ്... ഒരു ലക്ഷമോ... "

പണം എന്ന് കേട്ടതും ആ തള്ളയുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. (😏- നിക്ക് ഇവിടെ പുച്ഛിച്ചില്ല എങ്കിൽ ഒരു സമാധാനം കിട്ടില്ല അതാ)


" പക്ഷെ മോനേ... നീ ബാംഗ്ലൂർ അല്ലയോ... "

അച്ഛൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

" അതേ അച്ഛാ... അങ്ങോട്ടേക്ക് തന്നെയാണ് ദേവയെ കൂട്ടാൻ പ്ലാൻ... "

അവൻ പറഞ്ഞു.

" ഏയ്‌... അതൊന്നും വേണ്ട മോനെ... എനിക്ക് ഇവളേ... "

" നീ കൊണ്ട് പൊക്കോ... വീട്ടിലെ ഒരു ഗുണവും ഇല്ല... ഇങ്ങനെ എങ്കിലും സമ്പാദിക്കട്ടെ... "

അച്ഛനെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു. ആ പറഞ്ഞത് അവന് ഇഷ്ടമായില്ല. എന്തോ തിരികെ പറയാൻ ആഞ്ഞതും അവളുടെ കൈകൾ അവനെ തടഞ്ഞു. അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ട് അവൻ അടങ്ങി.

" പോകാൻ എല്ലാം റെഡി ആയിക്കോ... പിന്നെ നാളത്തെ ആ പെൺ കാണൽ നാളെ ഉണ്ടാവില്ല... "

അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. അവൾ വിഷമിച്ചിരിക്കുന്ന അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

" മോളേ... ഇത്രയും ദൂരെ... എനിക്ക് പറ്റില്ല... നിന്നെ കാണാതെ ഇരിക്കാൻ... "

ആവക അച്ചന്റെ കൈയിൽ കൈ ചേർത്ത് വച്ചു.

" വിഷമിക്കണ്ട അച്ഛാ... എല്ലാം നല്ലതിന് വേണ്ടി ആണെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതി... "

അച്ഛൻ വിഷമത്തോടെ അവളുടെ മുടിയിൽ തലോടി. അത് കണ്ട് നിന്ന അഥർവ്വയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. തനിക്ക് കിട്ടാതെ പോയ സ്നേഹം അവൻ ഓർത്തു.

" ദേവാ... നിന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഒക്കെ ഒന്ന് കാണിച്ചേ... "

തന്റെ മനസ്സ് ശാന്തമാക്കാൻ എന്നോണം അവൻ ചോദിച്ചു.

" മുറിയിലാ... ഏട്ടാ... വാ... "

അവൾ അവനെയും കൂട്ടി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ആ മുറിയിലെ അടുക്കും ചിട്ടയും കണ്ട് അവൻ നോക്കി നിന്നു.

" അല്ല ഏട്ടാ... എന്ത് കണ്ടിട്ടാ എനിക്ക് അത്രയും ശമ്പളം ഒക്കെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്... "

അവൾ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഒക്കെ എടുത്ത് ചോദിച്ചു.

" ഓ... എന്ത് കാണാനാ... നിന്റെ അമ്മ സമ്മതിക്കണം എങ്കിൽ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞേ മതിയാവു... "

അവളുടെ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. അവൾ അവന് തന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് കൊടുത്തു.

" അപ്പോ ചുമ്മാ തള്ളിയതാണല്ലേ കള്ള ബടുവ... "

അവന്റെ തലയിൽ അവൾ തട്ടി.

" പോടീ... "

അവൻ അവളുടെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എല്ലാം വളരെ സൂഷ്മതയോടെ നോക്കി. അവളും അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.

" എന്തുവാ എന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് തിന്നാൻ വല്ല പ്ലാനും ഉണ്ടോ... "

അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് കളിയാക്കി അവൾ ചോദിച്ചു.

" സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എല്ലാം നല്ലതാണല്ലോ... ഈ കഴിവുകൾ വച്ച് എന്ത് കൊണ്ട് ഇവിടെ ഉള്ള കമ്പനികൾ നിന്നെ reject ചെയ്തു... "

അവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവളുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് വാടി. അതിന്റെ കാരണം അറിയാതെ അവൻ അവളുടെ മുഖം കയ്യിലെടുത്തു.

" എന്താ ദേവാ... ഏട്ടനോട് പറയ് എന്താ കാര്യം... എന്തിനാ നിന്റെ മുഖം പെട്ടെന്ന് വാടിയത്... "

അവന്റെ ചോദ്യത്തിനും സ്പർശനത്തിനും മുന്നിൽ പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് ആയില്ല. പൊട്ടി കരഞ്ഞു പോയി അവൾ.


(തുടരും...)



🔱𝔖𝔦𝔇🔱