❤പ്രാണബന്ധനം ❤3

"Ok ok ഞാൻ നിർത്തി നീ പറഎന്താ കാര്യം "
അവൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് അഭിയുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു.
"നീ...പേടിക്കണ്ട ഞാൻ വരാം നാട്ടിലേക്ക് അവർക്കുള്ളമറുപടി അത് ഞാൻ തന്നെ കൊടുത്തോളാം...
എന്റെ റൂം അത് നീയൊന്ന് വൃത്തിയാക്കി ഇട്ടേക്ക് രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ഞാൻ എത്തിയിരിക്കും"
🍁🍁🍁🍁🍁
"മോളേ... അഭി എന്താടാ....... എന്താ പറ്റിയെ എന്താ നിന്റെ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നേ?."
"രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. അതിൽ ആദ്യത്തെ കാര്യം അച്ചുമോൾക്ക് ഒരു കുഞ്ഞനിയനോ... അനിയത്തിയോ...വരുന്നു......"
പുഞ്ചിരിയോടെയുള്ള അഭിയുടെ മുഖംകാണെ ഇരുവരും സന്തോഷത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
"എന്താ... അപ്പോ ആമി മോള്...."
"ഉം.... അതേ അമ്മേ...."
എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ നേഹയെ ചേർത്ത്പിടിച്ചു.
"പിന്നേ..... രണ്ടാമത്തെ കാര്യം...
എന്റെ ജീവിതം തകർത്തിട്ടും അവർക്ക് മതിയായില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു അമ്മേ"
"ആർക്ക്...?"
ദേഷ്യത്തോടെ വലിഞ്ഞുമുറുകിയ അഭിയുടെ മുഖം കാണെ കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ ശാരദമ്മാ ചോദിച്ചു.
"എന്താടി ചേച്ചി നീ കാര്യം പറയ്...."
"എന്റെ പേരിലുള്ള സ്വത്തുക്കൾ മുഴുവൻ അവരുടെ മക്കളുടെ പേരിൽ വേണംഎന്ന്."
"എന്താ..... അതെങ്ങനെ ശെരിയാവും.നീ ഇല്ലേൽ ആമിചേച്ചിക്കല്ലേ എല്ലാത്തിലും അവകാശം."
"അത് തന്നെ നേഹമോള് പറഞ്ഞത് ശെരിയല്ലേ മോളേ....."
"അതേ.... പക്ഷേ എന്റെ വീട്ടിൽ ഒന്നും നേരായവഴിക്കല്ലല്ലോ നടക്കാറ്.
ആമി പറഞ്ഞാലും അവരത് വിട്ട് കൊടുക്കില്ല.എല്ലാം അവർക്ക് സ്വന്തമാവണം അതാണ് അവരുടെ ഉള്ളിലിരിപ്പ്.
അത് അവരുടെ മനസ്സിലിരിയ്ക്കത്തെഉള്ളു അവരുടെ അത്യാഗ്രഹം അത് ഞാൻ തീർത്തു കൊടുക്കുന്നുണ്ട് അതിന് ഞാൻ നാട്ടിൽ എത്തണം... എത്തിയേ തീരു."
"മോളേ നീ ഒറ്റയ്ക്ക്.... നാട്ടിൽ പോകുവാ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ....."
"ഒറ്റക്കാണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞത്.
എന്റെ കൂടെ ഈ കോടീശ്വരി ഇല്ലേ....."
അഭി നേഹയുടെ താടിയിൽ പിടിച് കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
"ശെരിയാ....ചേച്ചി ഞാൻ അത്യാവശ്യം കാശുള്ള വീട്ടിലെയാ. പക്ഷേ ബന്ധുക്കൾ അടിച്ചുമാറ്റിയ സ്വത്തുക്കൾ തിരിച്ചെന്നിൽ എത്തിച്ചത് നീയല്ലെടി ചേച്ചി.
എല്ലാം നോക്കി നടത്തുന്നതും
നീ തന്നെ അല്ലേ.
സത്യത്തിൽ നീ ഇല്ലായിരുന്നേൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ തെരുവിൽ അലഞ്ഞേനെ ഞാൻ."
നിറഞ്ഞകണ്ണുകൾ ഉയർത്തി തന്നെനോക്കിക്കൊണ്ട് പറയുന്നവളേ കണ്ട അഭി അവളുടെ മൂക്കിൽപിടിച്ചുവലിച്ചു.
"അതേ.... സെന്റി നമക്ക് പിന്നേ അടിയ്ക്കാം.
തല്ക്കാലം മായമ്മയോട് ഇവിടെ വരാൻ പറയാം ഞാൻ.
അമ്മേം ബാക്കി ഉള്ളവരും നോക്കിക്കോളും കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം. ഞാൻ പോയി പ്രശ്നങ്ങൾ എല്ലാം തീർത്തിട്ട് കൊണ്ട് പോകാട്ടോ നിങ്ങളെ ഒക്കെ നാട്ടിലേക്ക്."
എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ ശരദാമ്മയേ ചേർത്തു പിടിച്ചു
"നമുക്ക് നാട്ടിൽ എത്തീട്ട് ചേട്ടനെ കാണാൻ പോയാലോടി ചേച്ചി....."
"ഇല്ലെടാ .....ചിലപ്പോ അവനിന്ന് മറ്റൊരു ജീവിതം ജീവിയ്ക്കുകയായിരിക്കും അതിനിടയിലേക്ക് ഞാനും കൂടെ ചെന്നിട്ട്...അത് വേണ്ട ഡാ തൽക്കാലം നമുക്ക് വീട്ടിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ തീർത്തിട്ട് വരാം."
എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ ചുമരിലെ ക്ളോക്കിലേക്ക് നോക്കി.
"ആഹാ..സമയം ഒത്തിരിയായി ആർക്കും ഉറക്കം ഒന്നും ഇല്ലേ ഇന്ന്...."
എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അഭി രണ്ടുപേരെയും അവരവരുടെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് ചെന്നാക്കി.
തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു കിടന്നിട്ടും അവൾക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല.
എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞാൽ ഒരുപക്ഷെ രണ്ട്പേർക്കും സഹിയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. എന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടവൾ ഇട്ടിരുന്ന നൈറ്റ്‌ഡ്രസ്സ്‌ അൽപ്പംപൊക്കി കാലിന്റെതുടഭാഗത്തെ മുറിവിൽ ഒന്ന് തലോടി..... ഇങ്ങനെ എത്രഎത്ര മുറിവുകൾ തന്നിലുണ്ടെന്നോർക്കേ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
ഇനിയുംപഴയതൊന്നും ആലോചിച്ചുകളയാനുള്ളതല്ല തന്റെ സമയം എന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടവൾ
അച്ചു മോളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.
അങ്ങനെയെപ്പോഴോ അഭി ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.
പിറ്റേദിവസം രാവിലെ തന്നെ മൂന്നുപേരും കൂടെ നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
ഫ്‌ളൈറ്റിന് ആയത് കൊണ്ടുതന്നെ 3മണിയ്ക്കൂർ കൊണ്ട് അവർ കോഴിക്കോട് എത്തി.
പിന്നീട് അവിടുന്ന് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് .
ഒരിക്കൽ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചിറങ്ങിയ വീട്ടിലേക്ക് വീണ്ടും ഒരുമടക്കയാത്ര അഭിയെ സംബന്ധിച്ച് വളരെ വലിയൊരു കടമ്പയായിരുന്നു.
അവളുടെ മനസ്സിന്റെ വടംവലി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടെന്നപോലെ നേഹ അവളുടെ കൈകൾ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾളുടെ ചുമലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
ആമി അയച്ചലൊക്കേഷൻ ഡ്രൈവർക്ക്നൽകിയശേഷം അവൾ
ഒരുകയ്യാൽ അച്ചുമോളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തിരുത്തി ഒരുകയ്യാൽ നേഹയെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ പതിയെ സീറ്റിലേയ്ക്ക് ചാരികണ്ണടച്ചിരുന്നു.
"മാഡം........"
ഡ്രൈവറുടെ വിളികേട്ട അഭി പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നയാളെ നോക്കി.
"സ്ഥലം എത്തി....."
അപ്പോഴാണ് തന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിലാണ് വണ്ടിനിൽക്കുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായത്.
ആദ്യം വണ്ടിയിൽനിന്നും ഇറങ്ങിയത് നേഹയായിരുന്നു വണ്ടിയുടെ ശബ്ദംകേട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നവർ ആരാണെന്ന് മനസ്സിലാവാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു
അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഇറങ്ങിയ അഭിയേക്കണ്ട ആമി ഓടിവന്ന് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.
വിനയചന്ദ്രനും ഭാര്യ രശ്മിയും അവളെക്കണ്ട്‌ തറഞ്ഞു നിന്നു.
അനന്തു നേർത്ത ചിരിയോടെ അഭിയേ നോക്കി.
ആമിപതിയേ കാറിലേയ്ക്ക് കൈ നീട്ടി ഉറങ്ങി കിടന്ന അച്ചു മോളേഎടുത്ത് തോളിലേയ്ക്ക് കിടത്തി. അവളുടെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിനെകാണെ വിനയനും രശ്മിയും പരസ്പരം നോക്കി.
ആമി അച്ചു മോളെ കൈകളിൽ എടുത്തു കൊണ്ട് അഭിയേയും നേഹയേയും കൂട്ടി ഉമ്മറത്തേയ്ക്ക് കയറി.
'അറിയാം നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ വന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടായെന്ന് എന്നാലും കുറച്ച് കാലം സഹിച്ചേ പറ്റു."
അമ്മയേയും അച്ഛനേയും നോക്കാതെ അകത്തേയ്ക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയ അഭി ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒന്ന് നിന്നു.
"പിന്നെ "
നേഹയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും മുന്നിലായ് വന്നു നിന്നു.
"ഇത് നേഹ.....ആമി മോൾ എനിയ്ക്ക് എങ്ങനെയാണോ
അത് പോലെ തന്നെയാണ് ഇവളും എനിയ്ക്ക്.
പിന്നെ മറ്റൊരു കാര്യം കുഞ്ഞിന്റെ പേര് ആക്സ....... ആക്സാ അമിത്.... അച്ചു എന്ന് വിളിയ്ക്കും.
ദത്തെടുത്തതല്ല ഞാൻ പ്രസവിച്ച എന്റെ കുഞ്ഞാണ്. ഇവൾടെ അഛ്ചനെ അന്വേഷിച്ച് ആരും വരണ്ട കേട്ടല്ലോ ....."
ഇരുവരേയും ഒന്നുകൂടെ തറപ്പിച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ട് അഭി റൂമിലേയ്ക്ക് നടന്നു.റൂമിലേയ്ക്ക് കടന്ന അവളുടെ മനസ്സിലേയ്ക്ക് അന്നത്തെ രാത്രി കടന്നു വന്നു. തന്നിലെ സ്ത്രീയേ പോലും ചോദ്യം ചെയ്ത ആ രാത്രി. അഭിയുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ട നേഹയും ആമിയും അവളെ ഇരുഭാഗത്തും ചേർന്ന് നിന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു.
ബാഗും സാധനങ്ങളുമായ് റൂമിലേയ്ക്ക് വന്ന അനന്ദു അവരുടെ നിൽപ്പ് കണ്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
"അതേ ........ ഇങ്ങനെ നിൽക്കാനാണോ ഉദ്ദേശം ഒന്നും കഴിയ്ക്കുവൊന്നും വേണ്ടേ....."
അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് മൂവരും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി.
"സോറി...... അനന്ദു അല്ലേ തന്നെ പരിചയപ്പെടാൻ മറന്നു.ഫോണിലൂടെ മാത്രമല്ലേ നമ്മൾ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ....."
"ഹേയ് ......... അതിനെന്താ ചേച്ചി ഇവിടൊരുത്തി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചേച്ചിയേം അച്ചുമോളേം എല്ലാരേ പറ്റിയും."
"ആണോടീ കള്ളീ ......"
എന്ന് ചോദിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ആമിയേ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പതിയെ ആമിയുടെ വയറിൽ കൈ ചേർത്തു.
"അല്ലാ ......... എത്ര മാസായ് ന്റെ കുഞ്ഞു മണിയ്ക്ക്....."
"മൂന്ന് മാസം 2 ദിവസം "
"അതേ .... വിശേഷങ്ങളൊക്കെ ഇച്ചിരി കഴിഞ്ഞ് തൽക്കാലം ഇപ്പോ ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് വല്ലോം കഴിക്ക് രണ്ട് പേരും"
എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൻ നേഹയുടെ തലയിൽഒന്ന് കൊട്ടി.....
"സോറീ ചേച്ചിഞാനത് മറന്നു. നിന്നെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ കഴിക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ മറന്നു നിങ്ങള് പെട്ടന്ന് റെഡിയായി വാ....ഞാൻ ഫുസ്സ് എടുത്ത് വയ്ക്കാം"
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആമി അനന്ദുവിനെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
നേഹ ഫ്രഷായി വന്നപ്പോൾ കാണുന്നത്. അച്ചു മോളേ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കിടക്കുന്നു അഭിയേയാണ്.
"ആഹാ..... മോളേംകെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കാനാണോ പ്ലാൻ"
തല തുവർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന ടൗവൽ അഭിയ്ക്ക് മേലേയ്ക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞുകൊണ്ട് നേഹ അവളേ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി.
അവളുടെ നോട്ടവും ഭാവവും കണ്ട് ചിരിയോടെ അഭി ആ ടൗവൽ എടുത്ത് ബാത് റൂമിലേയ്ക്ക് കടന്നു.
ഫ്രഷായി റൂമിലേയ് വന്ന അഭി കാണുന്നത് ആമിയോടും അനന്ദുവിനോടും നേഹയോടും തട്ടിക്കയറുന്ന അച്ചു മോളേയാണ്.
കയ്യിലിരുന്ന ടൗവ്വൽ തലയിൽ ചുറ്റിക്കൊണ്ട് അഭി അവർക്കരിക്കിലേയ്ക്ക് ചെന്നു.
"എന്താണ് ഇവിടൊരു പ്രശ്നം...."
കാര്യം അറിയാനായി അവൾചോദിച്ചു.
"അമ്മുച്ചേ .........."
എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് അച്ചുമോൾ അഭിയുടെ കൈകളിലേയ്ക്ക് ചാടി കയറിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിലേയ്ക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.
അത് കണ്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അഭി മൂവരേയും നോക്കി എന്താണെന്ന അർത്ഥത്തിൽ പുരികം പൊക്കി.
"ഉണർന്നപ്പോ അവൾടെ അമ്മൂസിനെ കണ്ടില്ല.അത് തന്നെ പ്രശ്നം"
നേർത്ത ചിരിയോടെ ആമി പറഞ്ഞു.
"ആണോടാ ചക്കരേ.... അമ്മൂസിനെ കാണാഞ്ഞിട്ടാണോ അമ്മൂസിന്റെ പൊന്ന് വഴക്കിട്ടത്....."
"ഉം........"
മുഖം അഭിയുടെ കഴുത്തിൽ നിന്നും മാറ്റാതെ അവളൊന്നു മൂളി
"ചേച്ചീ...... കുഞ്ഞിനെ ഇപ്പോ മേല് കഴുകിയ്ക്കുന്നോ.....?"
"ഇല്ലെടാ രാത്രികഴുകിയ്ക്കാം ഇപ്പോ മോൾക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടാവും."
"ശെരിയാ.....എപ്പഴോ കഴിച്ചതാവില്ലേ കുഞ്ഞ്.ഇപ്പോ വിശക്കാൻ തുടങ്ങിക്കാണും തൽക്കാലം വന്ന് കഴിക്കാൻ നോക്ക്....."
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആമി നേഹയേ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. അവർക്ക് പിന്നിലായ് അച്ചുമോളേയും എടുത്തു കൊണ്ട് അഭിയും.
ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കാൻ അച്ചു മോൾ ടേബിളിലും അവൾക്ക് ഇരുവശത്തുമായ് ചെയറിൽ നേഹയും അഭിയും അവർക്ക് ഓപ്പോസിറ്റായി ആമിയും അനന്ദുവും ഇരുന്നു സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.
ഇതിനിടയിൽ തന്നെ ഇരുവരുമായ അച്ചുമോൾ പെട്ടന്ന് കൂട്ടായി വീഡിയോ കോളിൽ പരസ്പരം കാണാറുണ്ടെങ്കിലും നേരിട്ട് കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ള ഒരു പരിചയ കുറവ് കൊണ്ടുള്ള അകൽച്ച മാത്രമേ കുഞ്ഞിന് അവരോട് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
രശ്മിയ്ക്ക് അഭിയ്ക്കും കുഞ്ഞിനും ഒപ്പം ഇരിയ്ക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും വിനയനെ ഭയന്ന് അവരാ ആഗ്രഹം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി.
ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് നാലു പേരും ഉമ്മറത്തേയ്ക്ക് വന്നിരുന്നു നേഹയും ആമിയും ഇരുവശത്തുമായി അഭിയുടെ മടിയിൽ തലവച്ചു കിടന്നു വിശേഷങ്ങൾ പറയുകയായിരുന്നു....അനന്ദുവും അച്ചു മോളും മുറ്റത്ത് പന്ത് തട്ടികളിയ്ക്കുന്നത് നോക്കി കൊണ്ടാണ് മൂവരുടേയും സംസാരം.
"നീയെന്നാ തിരിച്ച് പോകുന്നത് .........."
അവർക്കരികിലേയ്ക്ക് വന്ന വിനയൻ അഭിയേ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ചോദിച്ചു.
ശബ്ദം കേട്ട് നേഹയും ആമിയുംപെട്ടന്ന് അഭിയുടെ മടിയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
എന്നാൽ അഭി ആ ചോദ്യം കേൾക്കാത്ത പോലെ ഇരുവരോടുമായ് സംസാരിച്ചിരുന്നു
തനിയ്ക്ക് ഉത്തരം കിട്ടില്ലെന്ന് കണ്ട് വിനയൻ പതിയെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു അദ്ദേഹത്തിന് പിറകിലായ് അവളേ നോക്കി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായ രശ്മിയും.
❤️ കാണാം.❤️
